اندیشه های قرآنی در آثار سنایی

سنایی جزو آن دسته از شاعران زبان فارسی است که به کلام الله، توجه خاصی نشان داده است. وی مسلمانی آگاه بود و شاعر، و کاملا تحت تأثیر فصاحت و بلاغت قرآن. اصلی ترین وجوه اعجاز آن را، الفاظ فصیح، نظم ویژه و تقلیدناپذیر و معانی مشتمل بر همه علوم و سخنان بشری می داند و امت اسلام را برای بهره مندی از این سرچشمه حیات و منبع هدایت و در کنار آن، عترت پیامبر(ص)، فرا می خواند. از منظر وی، کسانی می توانند از نور هدایت کلام الهی برخوردار شوند که با پاکیزگی ظاهری و باطنی و نیز با عقل منور به نور الهی بدان مراجعه کنند و حقایق باطنی آن را با چشمان حقیقت بین بنگرند و به تأویل آیات متشابه هم دست یابند؛ همچنین برای دستیابی به کیمیای دین و گوهر یقین، به تفسیر قرآن به قرآن روی بیاورند؛در غیر این صورت، شاهد قرآن، رخسار واقعی خود را به آنان نشان نخواهد داد؛ در نتیجه، به شبب بی لیاقتی خودشان، از نسخه شفابخش قرآن، محروم خواهند ماند.همچنین وی ، بر این باور است که قرآن از دست کسانی که به حقایق والای آن، عمل نمی کنند، در روز قیامت، گله و شکوه سر خواهد داد.